قمار: زمان رسیدگی به لاس وگاس در جیب ما است؟

ایندیپندنت می‌گوید: «از میان همه آسیب‌های اجتماعی، این قمار است که هم موذیانه‌ترین و هم رسواکننده‌ترین مورد نادیده‌گرفتن دولت است.»

  • بیشتر ببینید مخاطرات بالا: لابی قمار چقدر در وست مینستر تأثیر دارد؟
  • بیشتر ببینید The Week Unwrapped: قمار، پرواز و بازگشت سینمایی
  • بیشتر ببینید بتفرد چگونه از معتادان به قمار میلیون‌ها نفر درآمد کسب می‌کند

طبق گزارش کمیسیون قمار، بیش از 50000 کودک در این کشور قماربازان مشکل دار هستند. و مبارزان قمار را به صدها خودکشی در سال مرتبط می کنند. با این حال، قوانین تنظیم کننده صنعت از سال 2005 به ندرت اصلاح شده است.

“مقابله با بلا”

گاردین گفت قانون قمار برای ترویج قمار قانونی طراحی شده است. این به خودی خود مشکوک بود. بدتر از همه، این قانون نتوانست تأثیر انقلاب آنلاین را به درستی توضیح دهد، که منجر به تغییر قمار از فروشگاه‌های شرط‌بندی و کازینو به لپ‌تاپ و تلفن‌های هوشمند می‌شد. امروزه، با یک لاس وگاس مجازی در جیب خود، «تقریباً هر کسی می‌تواند بدون پول نقد قمار کند» در هر کجا که باشد، با استفاده از خدمات ارائه شده توسط شرکت‌های چندملیتی که تبلیغات آنها در همه جا وجود دارد – آنلاین، در ورزشگاه‌های احتکار، در وقت‌گذراندن آگهی‌های تلویزیونی، در بالای صفحه فوتبالیست‌ها (هر چند لیگ برتر موافقت کرده است که این موارد را در جلوی پیراهن حذف کند).

سال گذشته، بازیکنان بریتانیایی 14 میلیارد پوند هزینه کردند. به گفته تایمز، هفته گذشته، دولت سرانجام برنامه های خود را برای مقابله با این “آفت” منتشر کرد. پیشنهادات در کتاب سفید آن شامل چک‌های مالی «لطیف» برای افرادی است که ۱۲۵ پوند خالص در یک ماه یا ۵۰۰ پوند در سال از دست می‌دهند، و موارد دقیق‌تر برای کسانی که ۱۰۰۰ پوند در روز یا ۲۰۰۰ پوند در ۹۰ روز از دست می‌دهند. همچنین محدودیت‌های سهام را برای ماشین‌های بازی آنلاین و ایجاد مالیات اجباری برای شرکت‌های شرط‌بندی برای تامین مالی خدمات تحقیقاتی و درمانی اعتیاد پیشنهاد می‌کند. البته این پیشنهادها سؤالات مشروعی را در مورد حق مردم برای خرج کردن پول خود آنطور که صلاح می‌دانند ایجاد می‌کند. اما برخی دیگر ممکن است فکر کنند که صنعت قمار – که تلاش‌های لابی‌گری آن گسترده است – نسبتاً ضعیف شده است.

“ایالت پرستار بچه را بیاور”

کریستوفر اسنودون در CapX گفت که اینطور خوانده می شود که قانون نیاز به اصلاح دارد. اما قانون سال 2005 در واقع با در نظر گرفتن قمار آنلاین تنظیم شد. نرخ قمار مشکل از آن زمان تا کنون افزایش نیافته است. و با 0.3 درصد نسبت به کشورهای دیگر پایین است. محدودیت های سهام ممکن است ایده خوبی باشد، اما باید در سطح بین المللی رقابتی باشد، در غیر این صورت مردم به سادگی به سایت های غیرقانونی در خارج از کشور مراجعه می کنند. در مورد چک های مالی، این چک ها پیچیده و سرزده به نظر می رسند. علاوه بر این، چرا شرکت‌های شرط‌بندی باید اطمینان حاصل کنند که مشتریانشان می‌توانند خدماتشان را بپردازند؟ چنین مسئولیتی بر عهده فروشندگان خودروهای اسپورت یا دلالان سهام آنلاین نیست.

ملانی مک‌دونا در فیلم تماشاگر گفت که دلیل آن واضح است، وقتی مواردی مانند کریس برونی را در نظر بگیرید که در سال 2017 در سن 25 سالگی پس از از دست دادن 119000 پوند خودکشی کرد. شرکت‌های شرط‌بندی به‌جای بستن حسابش، پاداش‌های نقدی به او دادند تا ادامه دهد. «ایالت پرستار بچه؟ بیاور.»