گابی هینسلیف در گاردین گفت: تقریباً یک سال از زمانی که بسیاری از محافظه‌کاران تصمیم گرفتند بوریس جانسون باید برود می‌گذرد، «با این حال دو نخست‌وزیر بعد، تقریباً انگار هرگز آنجا را ترک نکردند».

• بیشتر ببینید Anti-Midas: مشاغل با همکاری با بوریس جانسون از مسیر خارج شدند
• بیشتر ببینید پرسش کووید: چه چیزی در واتس‌اپ‌های بوریس جانسون وجود دارد؟
• بیشتر ببینید سه موضوعی که می تواند بازگشت بوریس جانسون را متوقف کند

این بار در ماه مه گذشته، جانسون در پی گزارش سو گری، با صحبت از نظافتچی های شماره 10 که پس از مهمانی های قرنطینه، لکه های شراب را بر روی دیوارها پیدا کردند، “در تلاش بود راه خود را از دردسر خلاص کند”. دوازده ماه بعد و هفته گذشته دوباره اینجا بود، در گوشه ای از فرودگاهی در ایالات متحده، جایی که با دونالد ترامپ ملاقاتی داشت و مجبور بود از خود در برابر گزارشات مربوط به نقض احتمالی جدید مقررات کووید دفاع کند. اینها توسط وکلای خودش که از سوی دولت تامین مالی شده بود، کشف شد که در حین آماده کردن دفاعیات او برای تحقیقات کووید، به دفتر خاطرات رسمی او نگاه می کردند. با این حال او همچنان اصرار داشت که این یک “دوختن” است.

“لکه را سرزنش کن”

اندرو پیرس در دیلی میل گفت که جانسون اولین کسی است که اعتراف می کند که حرفه اش یک ترن هوایی بوده است. با این حال حتی او از تماس تلفنی که به او اطلاع داده بود که الکس چیشولم، دبیر دائمی دفتر کابینه، مطالب را به پلیس اسکاتلند یارد و دره تیمز ارجاع داده است، متحیر مانده بود. آنها به عنوان نوشته های روزانه توصیف می شوند. اما یادداشت ها را در دفتر خاطرات روی میز تصویر نکنید: آنچه به آن اشاره می شود، ثبت دقیقه به دقیقه روز کاری نخست وزیر است که توسط کارمندان دولت جمع آوری شده است – و جانسون در 10000 صفحه منتشر می شود.

اعتقاد بر این است که ورودی‌ها مربوط به حدود دوازده گردهمایی است، برخی در شماره 10، برخی دیگر در چکرز، که بیشتر آنها مربوط به کار بودند (یک ناهار “خصوصی” با مادر و خواهرش در باغ شماره 10 بود. که زمانی اتفاق افتاد که «قاعده شش» برقرار بود). حامیان جانسون معتقدند که اگر مقامات دفتر کابینه نزد او می‌آمدند، او می‌توانست توضیح دهد که همه آنها مطابق دستورالعمل‌ها هستند. در عوض، آنها مستقیماً به پلیس رفتند.

تیم شیپمن در ساندی تایمز گفت که گفته می شود جانسون از شنیدن این خبر دچار افسردگی شده است. و اگرچه برخی از متحدان او آن را به گردن “لکه” – کارمندان دولت متخاصم – می اندازند – دیگران انگشت اتهام را به سمت وزرا نشانه می گیرند. مقامات گفتند که چیشولم موظف به ارجاع ورودی ها به پلیس بوده است و وزیران در آن دخالتی نداشته اند. اما پیشنهادی وجود دارد که دو وزیر – جرمی کوین و الیور داودن – تصمیم جداگانه‌ای برای ارجاع موضوع به نمایندگان مجلس در کمیته امتیازات برای بررسی اینکه آیا جانسون در مورد پارتی‌گیت به مجلس عوام دروغ گفته است یا خیر، تصویب کرده بودند. متحدان او می گویند که این تلاشی عمدی برای بدنام کردن نخست وزیر سابق و طولانی کردن تحقیقات کمیته بود که انتظار می رفت در پایان ژوئن گزارش شود. یک یافته علیه او می تواند جرقه یک انتخابات میان دوره ای در حوزه انتخابیه او شود.

کیتی بالز در گاردین گفت که جانسون اکنون در حال بررسی شکایت از دولت است، در حالی که حامیان او تهدیدهای ناشناس برای “ممانعت” از نخست‌وزیری ریشی سوناک کرده‌اند، مگر اینکه وی خواستار توقف “شکار جادوگر” ادعایی شود، با صحبت از اجبار انتخابات میان‌دوره. و راه اندازی رای عدم اعتماد. این منجر به انبوهی از گروه‌های واتس‌اپ Tory در هفته گذشته شد. جکی دویل پرایس “سوال روز” را مطرح کرد: “FFS، چه کسی روی زمین این دلتنگی را به گوش می رساند؟ آیا مصمم هستید که مهمانی ما را به یک آتش سوزی تبدیل کنید؟» خودی ها می گویند که این تهدیدها کار گروه کوچکی از آشوبگران بود و روحیه حزب را منعکس نمی کند. اما حتی اگر سوناک چیزی برای ترسیدن از آنها نداشته باشد، این بحث دوباره یک سوال آزاردهنده را برانگیخته است: آیا پس از سال ها درگیری داخلی، آیا حزب می تواند پشت نخست وزیر متحد شود – یا اینکه “اشتها برای مسابقه کینه… بزرگتر از اشتها برای پیروزی است.” ؟”

“اسکلت رژیم قدیمی و بی اعتبار هنوز در اطراف می چرخد”

دن هاجز در روزنامه The Mail در روز یکشنبه گفت غریزه سوناک منحرف کردن و خنثی کردن تقابل است تا بتواند تمرکز خود را روی اقتصاد حفظ کند. تلاش های او در این زمینه نشانه هایی از به ثمر نشستن را نشان می دهد – اما همه رای دهندگان می بینند که حزبی است که خود را از هم جدا می کند. نخست وزیر “یک مدیر شایسته است”؛ او اکنون باید ثابت کند که یک رهبر قدرتمند نیز هست، با گفتن به مخالفان داخلی خود یا پشت سر او یا انتظار عقب نشینی شلاق. جانسون و دسته‌اش «تصمیم گرفته‌اند که اگر او سقوط کند، ممکن است حزب محافظه‌کار، دولت و کشور را نیز با خود همراه کند». نخست وزیر نمی تواند “تنها ناتوان بنشیند و این اتفاق را تماشا کند”.

اندرو گریس در ایندیپندنت گفت که مشکل سوناک این است که برای جلوگیری از شکست در انتخابات بعدی، باید رأی دهندگان را متقاعد کند که دولت «جدید» دارند. اما “او نمی تواند این کار را انجام دهد، وقتی که اسکلت رژیم قدیمی و بی اعتبار هنوز در اطراف می چرخد”.

گاردین گفت: این کمکی نمی کند که نخست وزیر تا حد زیادی بخشی از رژیم قدیمی بود. او “در دوره ای که اکنون ترجیح می دهد از خاطره ها محو شود، صادقانه به عنوان صدراعظم جانسون خدمت کرد”. حتی اگر مخالفانش اجازه دهند او آن را فراموش کند، تحقیقات کووید این واقعیت را زنده نگه می دارد. به گفته تایمز، تنها در این هفته، دفتر کابینه در تلاش بود جلوی تقاضای تحویل همه پیام‌های واتس‌آپ را که جانسون در طول همه‌گیری ارسال کرده و دریافت کرده است را بگیرد – چشم‌اندازی که مطمئناً برای هر تعداد از مردم «سرمایه‌گذاری» خواهد داشت. که در زمان بحران در دولت بودند.