چه چیزی برای شما هنگام صرف غذا در بیرون از خانه اهمیت بیشتری دارد: یک فضای الکتریکی که به شما احساس سرزندگی و ارتباط با اتاق اطرافتان می دهد، یا منویی که از خواسته های درونی شما برای راحتی و رضایت صحبت می کند؟

البته، این دو نباید متقابل یکدیگر باشند، اما یافتن محل شیرین آنقدرها هم که به نظر می رسد آسان نیست. همانطور که از نام آن پیداست، آشپزخانه در هلمز در مریل‌بون لندن، آشپزخانه خود را در مرکز صحنه قرار می‌دهد. لحنی که برای این تجربه ایجاد می‌کند ترکیبی است، اما دست‌کم سرآشپزهای با استعدادی را ایفا می‌کند که با رفتار برابر با آن‌ها، که بسیار نادرتر از آن چیزی است که باید باشد، غذاخوری‌های متبحر را خوشحال می‌کنند.

پیش فرض

آشپزخانه اوپن کمتر به یک گرایش رستورانی تبدیل شده و بیشتر بازتابی از چگونگی تکامل زندگی مدرن است. دفعه بعد که Zoopla یا The Modern House را برای اصلاح فضولات داخلی خود مرور می کنید، توجه داشته باشید که آشپزخانه تا چه حد برای زندگی معاصر مرکزی است. هر جا که غذا می خوریم – در خانه یا بیرون – اکنون بیش از هر زمان دیگری از غوطه ور شدن در مراسم صرف غذا لذت می بریم، حتی اگر خودمان نباشیم که آشپزی را انجام می دهیم.

در هتل هلمز، همه چیز به سمت آشپزخانه همنام هدایت می شود. از ورودی خیابان بیکر، از طریق یک بار معمولی شیک هتل و یک اتاق غذاخوری شیک، که میزهای مرمری در آن می درخشند و صندلی‌های خاکستری فیلی با دیوارهای پانل‌شده مطابقت دارند، به سمت آن کشیده می‌شوید. یک مو هم سر جایش نیست

در نهایت تیم کوچکی از سرآشپزها را خواهید دید که با آرامش منوی متنوعی را روی یک میز بزرگ جزیره ای جمع می کنند، جایی که آتش پشت سرشان سوسو می زند. مشخص نیست که آیا آن شعله های آتش برای پخت و پز هستند یا نه، اما از گرمی که آنها در اتاق ناهارخوری ارائه کردند که راحت اما بالینی بود سپاسگزارم. با این حال، گاهی اوقات سرویس سریع بود. همه ما کارایی را دوست داریم، اما وقتی شما را از شراب باقی مانده در لیوانتان محروم می کند، سخت است که احساس عجله نکنید. مخصوصاً زمانی که یک Assyrtiko 2021 از یونان با قیمت 40 پوند برای هر بطری است که می‌خواستم از هر قطره آن لذت ببرم.

مشکلی که آشپزخانه را به یک تماشایی تبدیل می کند این است که افراد ناهارخوری احساس نیاز به تماشا می کنند. و وقتی تماشا می‌کنند، چت نمی‌کنند، معاشقه نمی‌کنند، نمی‌خندند یا هر یک از کارهای ذاتی دیگری که انسان‌ها انجام می‌دهند، وقتی شراب خوب جاری می‌شود و وعده سیر شدن نزدیک می‌شود. این چیزی است که وقتی از دست می‌رود نمی‌توان متوجه آن نشد.

غذا و نوشیدنی

فقط به این دلیل که می‌توانم ببینم سرآشپزها در حال پرتاب کردن، برش و بشقاب هستند، به این معنی نیست که آنها به وعده رستوران مبنی بر ارائه یک منوی مدیترانه‌ای برای “عاشقان غذای خوب” عمل می‌کنند. اما آنها مطمئن شدند که هیچ وعده ای نقض نمی شود.

یک خوراکی ساده مانند فریتی کدو سبز می‌تواند خرده‌های نمناک و چرب سبزی‌های فراموش‌شده باشد، اما در اینجا آنها کبریت‌های هوادار و ترد از کدو سبز کمی شیرین هستند. بوراتای دودی با اندیو بلژیکی، سیب قرمز و گردو به اندازه کافی بی خطر به نظر می رسد، اما دو ماده تلخ در اینجا وجود داشت که فقط به دلیل معرفی هوشمندانه میوه های تیز و پنیر بخار شده رفتار می کردند. اما چرا فقط نصف بورتا؟ برای 12.50 پوند، کمی بداخلاق به نظر می رسد.

همه چیز می بخشد وقتی من کروکت های جت ماهی سیاه با سس مایونز تاباسکو را امتحان می کنم، یک تکه با قیمت 9.5 پوند. این ها کروکت های مدل، کاملا ترد و از نوع تاپاهای اعتیادآور خطرناکی بودند که شایسته سرو و مصرف در مقادیر دو رقمی هستند. و این از جانب کسی است که معمولاً به هر قیمتی از سس مایونز اجتناب می کند.

ماهی تن موجود در تارتار من با آووکادو واسابی خیلی ریز خرد شد، اما به سرعت توسط غذای اصلی بهشتی راویولی ریکوتا کره‌ای با ترافل سیاه تبدیل به یک تفکر بعدی شد. شیطان در جزئیات چیزی بسیار کلاسیک است: چرخاندن پاستا. مقدار پر کردن؛ قدرت ترافل با توجه به ماهر و روشمند بودن تیم در کیچن در هلمز، اصلاً نباید تعجب کنم که آنها همه چیز را به درستی انجام دادند.

یک اسپاگتی کدو سبز سبک و خوش طعم با پسته، ریحان و ریکوتای دودی وجود دارد که حداقل تا زمانی که دسر ارائه شود، احساس فضیلت بیشتری به شما می دهد. منو آن‌ها را «معادل» می‌نامد، توصیفی که دروازه جنگل سیاه لذت‌بخش من بدون اعتراض می‌پذیرد. بالای میز یک پاناکوتای شکلاتی سفید و لیمویی خوش طعم و تازه و نه خیلی شیرین بود. آن جایی که بسیاری از پاناکوتاها در دستان ناهمدرد هستند، حرکت کرد.

حکم

Kitchen at Holmes رستورانی وظیفه شناس است که از مهمانانش انتظار دارد کیفیت خوب را تشخیص دهند. شما می توانید برای کنجکاوی خفیف که یک آشپزخانه اوپن به آرامی اجرا می شود، بازدید کنید. یا ممکن است بخواهید برای اعتیادآورترین کروکت هایی که احتمالاً در این سمت از اسپانیا پیدا خواهید کرد، بازدید کنید. اینها فقط دو دلیل برای بازدید هستند. کدام یک از آنها بیشتر تجربه شما را تعریف می کند؟ من به شما اجازه می دهم تصمیم بگیرید.

دومینیک کوکور مهمان آشپزخانه در هلمز بود. خیابان بیکر 108، لندن، W1U 6LJ; kitchenatholmes.co.uk