مارک هادسون در ایندیپندنت گفت که گوئن جان، نقاش متولد ولز، عموماً به عنوان یک شخصیت “شکننده” و منزوی یاد می شود. جان (1939-1876) که مدتی پس از مرگش نادیده گرفته شده بود، در دهه 1980 دوباره کشف شد، زمانی که او به عنوان یک استعداد منزوی که تحت الشعاع دو “خودی بزرگ مردانه” قرار گرفته بود، دوباره مورد ارزیابی قرار گرفت: برادرش، نقاش مشهور آگوستوس جان. و مجسمه ساز بزرگ فرانسوی، آگوست رودن، که با او به مدت یک دهه عاشقانه محکوم به فنا بود. این نمایشگاه جدید قصد دارد ثابت کند که درک ما از جان به عنوان یک فرد مالیخولیایی یک تصور اشتباه است. استدلال می‌کند که او در واقع هنرمندی بود که با تمام جنبش‌های اصلی روزگارش هماهنگ بود، و یک شخصیت «اجتماعی اجتماعی» بود: او با جیمز مک‌نیل ویستلر و شاعر ریلکه دوست شد، با پیکاسو و ماتیس آشنا شد و از «همجنس‌بازی‌های متعددی لذت برد». روابط». این نمایش که در خانه پالانت در چیچستر برگزار می شود، 113 اثر از هر مرحله از زندگی حرفه ای جان، و همچنین انبوهی از نقاشی ها و طراحی های دوستان و معاصرانش را گرد هم می آورد که بر هنر و زندگی او روشن می شود. در نهایت، گوئن جان که از این نمایش «جذاب‌کننده» بیرون می‌آید، «هنرمندی بسیار عجیب‌تر، جالب‌تر و رادیکال‌تر» از آن چیزی است که هر کسی ممکن است انتظارش را داشته باشد.

آلستر سوک در روزنامه دیلی تلگراف گفت: هنر جان “هیچ وقت خوشحال کننده یا احساسی نیست”. در برخی از کارهای قبلی او حالتی از “ریاضت نمازخانه مانند” وجود دارد. او که به عنوان یک زن جوان به پاریس نقل مکان کرد، در “دکورهای داخلی متفکرانه و بی‌نظیر” که اغلب “شکل‌های زنانه تنها و لاغر” را در رخت‌هایی که با “پرده‌های توری و صندلی‌های حصیری” تزئین شده بودند، تخصص یافت. یکی از نکات برجسته، طبیعت بی جان به رنگ قهوه ای است که یک قوری و چند فنجان چینی مجلل را در مقابل شومینه در اتاقی بدون پنجره به تصویر می کشد. یکی دیگر پرتره “فریبنده” از معشوق آگوستوس دورلیا مک نیل است، تصویری “خودمختار و در عین حال بسیار حساس” که شباهت “معمول” برادرش را از همان مدلی که در کنارش آویزان شده است را تحت الشعاع قرار می دهد. با این حال، شرم آور است که نقاشی ها اجازه ندارند خودشان صحبت کنند. اصرار همیشگی نمایش مبنی بر اینکه جان توسط پدرسالار نادیده گرفته شده است خسته کننده و در نهایت قانع کننده نمی شود.

لورا کامینگ در The Observer گفت که در اینجا تصاویر غیرمنتظره و نسبتاً شگفت انگیزی وجود دارد. یک دربان پاریسی از یک پرتره با «تاریکی کینه‌ورانه» خیره می‌شود، در حالی که طرح یک راهبه، موضوع آن را «نسبتاً پر از طنز» می‌بیند. ما همچنین تابلوی “زیبا” “دختری با لباس آبی” (حدود 1914) و یک سلف پرتره با آبرنگ در سال 1909 را می بینیم که در آن هنرمند به سمت جلو خم می شود و نامه ای را در دست گرفته است. با این حال، متأسفانه، بسیاری از آثار «متوسط» از جان و معاصران او در اینجا وجود دارد، از جمله برخی از طراحی‌های «به‌طور گیج‌کننده ضعیف» از رودن. در نهایت، نمایشگاه “حاوی و تلاش بیش از حد” است. آنقدر مشتاق است که دنیای اجتماعی خود را کشف کند که گاهی اوقات «تکینگی گوئن جان» را از دست می دهد.

گالری پالانت هاوس، چیچستر، ساسکس غربی (01243-774557، pallant.org.uk). تا 8 مهر