[RIO DE JANEIRO] بر اساس تحقیقات منتشر شده در این ژورنال، بیش از نیمی از جنگل های بارانی آمازون – منبعی حیاتی برای ذخیره کربن در سیاره ما – اکنون قطع شده یا به نوعی آسیب دیده است. علوم پایه که به تأثیر تخریب جنگل نگاه کرد.
تخریب شامل آسیب ناشی از آتش سوزی، استخراج الوار، خشکسالی یا به اصطلاح اثر لبه است – تغییراتی که در مناطق مجاور مناطق جنگل زدایی رخ می دهد.
منطقه تخریب شده – حدود 2.5 میلیون کیلومتر مربع – 38 درصد از منطقه را به خود اختصاص داده است، در حالی که زمین های جنگل زدایی 17 درصد را تشکیل می دهند که نشان می دهد طبق یافته های تحقیق بیش از نیمی از جنگل قبلاً از بین رفته یا مختل شده است.
ما دیگر نمی توانیم در مورد جلوگیری از جنگل زدایی بدون صحبت در مورد تخریب صحبت کنیم. جنگل زدایی صفر یک هدف خوش بینانه نیست.»
مارکوس پدلوفسکی، دانشگاه دولتی ریودوژانیرس شمالی
افزایش تخریب و جنگل زدایی خطر تسریع یک چرخه معیوب را به همراه دارد که در آن افزایش کربن در جو باعث کاهش بارندگی می شود و باعث ظهور گونه هایی می شود که با آب و هوای خشک تر سازگار هستند.
“اگر به این الگو ادامه دهیم، در حدود 15 سال آینده، آمازونی خواهیم داشت که CO2 بسیار بیشتری نسبت به جذب خود منتشر می کند.” دیوید لاپولا، بوم شناس و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید SciDev.Net.
لاپولا، محقق مرکز تحقیقات هواشناسی و اقلیمی کاربردی در کشاورزی، در دانشگاه ایالتی کامپیناس برزیل، توضیح میدهد: «وقتی CO2 افزایش مییابد، از نظر تئوری گیاه کمتر تعرق میکند و باعث باران و رطوبت کمتری میشود».
ما در حال حاضر میتوانیم تغییری در پوشش گیاهی مشاهده کنیم: درختانی که بیشترین تمایل را به آب و هوای مرطوب دارند در حال ناپدید شدن هستند و گونههای مقاومتر به آب و هوای خشک در حال ظهور هستند.
بر اساس دادههای مطالعات مختلف انجام شده بین سالهای 2001 تا 2018، محققان تخمین میزنند که انتشار CO2 و گازهای گلخانهای ناشی از از بین رفتن تدریجی پوشش گیاهی بین 50 تا 200 میلیون تن در سال است – سطحی که با کاهش کربن ناشی از جنگلزدایی قابل مقایسه است.
این مقاله میگوید تخریب تنوع زیستی را تهدید میکند و پیامدهای اجتماعی-اقتصادی جدی برای جوامع محلی دارد، مانند خشکسالیهای شدید فزاینده و سیلهایی که سال گذشته آمازون برزیل را درنوردید.
جنگل هوشمند
در نتیجه، محققان میخواهند سیستم نظارت بر اختلالات جنگل را با استفاده از تصاویر ماهوارهای همراه با اسکن لیزری سطحی ببینند.
آنها مدل “جنگل هوشمند” را با نصب دستگاه هایی در جنگل برای نظارت بر تخریب، به ویژه استخراج انتخابی چوب توصیه می کنند.
مارینا سیلوا، وزیر محیط زیست برزیل، ماه گذشته در مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس بر تعهد این کشور به توقف جنگل زدایی تا سال 2030 تاکید کرد.
با این حال، دانشمندان می گویند صحبت در مورد اقدامات برای مبارزه با جنگل زدایی به تنهایی کافی نیست. مارکوس پدلوفسکی جغرافیدان از دانشگاه ایالتی ریودوژانیرو شمالی، نویسنده یکی از اولین مطالعات برزیلی که در سال 2018 نیز منتشر شده است، می گوید: «سیاست عمومی در آمازون تنها نمی تواند جنگل زدایی را پوشش دهد. علوم پایه، برای جلب توجه به مشکل تخریب.
پدلوفسکی میگوید: «دیگر نمیتوانیم در مورد جلوگیری از جنگلزدایی بدون صحبت در مورد تخریب صحبت کنیم. “لازم است بحث در مورد حفاظت از آمازون دوباره تنظیم شود، روند تخریب دیگر نمی تواند نادیده گرفته شود.”
او معتقد است که چشم انداز دهه های آینده در آمازون به مدل اقتصادی و اجتماعی برزیل بستگی دارد.
پدلوفسکی میگوید: «همه آن درآمد فرضی مشکلات بسیار بیشتری ایجاد میکند و آنقدر که مردم فکر میکنند تولید نمیکنند». «دستاوردها بر خسارات آن برتری دارند.»
این قطعه توسط نسخه آمریکای لاتین و کارائیب SciDev.Net تولید شده است.