دیزی دان در روزنامه دیلی تلگراف گفت: تمدن‌های باستانی یونان و ایران برای قرن‌ها با هم دشمن بودند – و اختلافات آنها فقط در میدان جنگ ظاهر نشد. همانطور که این “نمایشگاه بزرگ جدید” نشان می دهد، آنها نگرش های کاملاً متضادی نسبت به کالاهای لوکس داشتند. از منظر فارسی، «چیزهای دوست داشتنی» مانند جواهرات نفیس و ظروف سفره، هیجان انگیز، «قدرت بخش» بودند و می توانستند برای ایجاد اتحاد در اختیار دیگران قرار گیرند. در همین حال، یونانی ها معتقد بودند که تجمل فسادآور است، و این اشیاء «نشان دهنده بی حیایی شرق هستند». با این حال «نمی‌توانستند اسیر شوند» و فرهنگ آنها «به‌طور پیوسته» توسط ذائقه‌های ایرانی نفوذ می‌کرد. این نمایش مصنوعات هر دو تمدن را بررسی می‌کند که دوره بین جنگ‌های یونان و ایران در قرن پنجم قبل از میلاد و مرگ اسکندر مقدونی در سال 323 قبل از میلاد را در بر می‌گیرد. با گرد هم آوردن یک “لانه پر زرق و برق زاغی” متشکل از بیش از 160 شی از سراسر امپراتوری یونان و ایران، به بررسی معنای تجمل در دنیای باستان می پردازد.

جاناتان جونز در گاردین گفت که نمایش به سه بخش تقسیم می شود. اول از همه، از طریق اشیایی از جمله نقش برجسته داریوش اول که خدای مصری آنوبیس را می پرستید، به ما «چشیدن طعم امپراتوری ایران داده می شود». سپس می‌بینیم که چگونه آتن کلاسیک با فرهنگ ایرانی «کشتی» می‌کرد، حتی در حالی که می‌خواست آن را به سخره بگیرد. در نهایت، نشان می‌دهد که چگونه پس از فتح تخت جمشید توسط اسکندر مقدونی، «فرهنگ‌ها واقعاً در هم آمیخته شدند». این یک فصل جذاب از تاریخ است، اما ما با هیچ حماسه “حماسی” رفتار نمی کنیم. در عوض، ما نمایش‌های بی‌پایانی از «لیوان‌های نوشیدنی عظیم و مجلل» به شکل شاخ و معروف به ریتون دریافت می‌کنیم. ایرانیان آنها را از طلا یا نقره می ساختند (یونانیان که چنین ولخرجی را “مبتذل” می دانستند، از خاک رس استفاده می کردند) و آنها را با “گاو نر، گریفین و پرتره انسان” تزئین می کردند. آنها باید “فوق العاده برای نوشیدن” بوده اند – اما آنها “خیلی متحرک برای نگاه کردن” نیستند.

لورا فریمن در روزنامه تایمز گفت که طراحی نمایشگاه از «محرمانه‌ترین» است. گالری ها با “گازهای گازی”، “پرده های درخشان” و “آشترهای کابینت بنفش” – “خالص” تزئین شده اند. اردشیر را ادامه دهید“. با این وجود، خود نمایشگاه‌ها شگفت‌انگیز هستند: برجسته‌ترین آن‌ها عبارتند از یک فلاسک عطر «مذت‌آمیز» به شکل ماهی. یک کوزه یونانی که تصویری از “سرباز ایرانی شکست خورده سوار بر الاغی به عقب” را نشان می دهد. و «تاج گل نفیس ورق بلوط طلایی» که با «بذر، سیکادا و زنبور عسل» مزین شده است. نمایشگاه ستاره یک سرویس شام باستانی است که به عنوان گنجینه پاناگیوریشته (حدود 300 سال قبل از میلاد) شناخته می شود. در سال 1949 در بلغارستان کشف شد و شامل یک بشقاب طلایی عظیم و چند ریتون “جذاب” به شکل سر قوچ و گوزن است، طلایی که “به نظر می رسد روی شاخ و گوش می ریزد”. با همه ایراداتش، این نمایشگاه هیچ شکی برای شما باقی نمی گذارد که تجملات باستانی واقعاً «چیزهای قدرتمند» بوده است.

موزه بریتانیا، لندن WC1 (020-7323 8000، britishmuseum.org). تا 13 مرداد