Giampaolo Visetti در La Repubblica (رم) گفت که او “بالاخره” پس از اینکه رد پنجه هایش را در برف تازه مشاهده کردند، گرفتار شد.
تیمهای جنگلبان در منطقه آلپ ایتالیا از زمانی که خرس قهوهای به نام JJ4 به آندرهآ پاپی 26 ساله حمله کرد و در اوایل ماه گذشته در حال دویدن در جنگل بود، به دنبال آن بودند.
اما دستگیری او در 18 آوریل، آغاز حماسه دیگری بود، ماجرایی که دولت استانی را در مقابل گروه های حقوق حیوانات قرار می دهد. اولی دستور «گرفتن و کشتن» را صادر کرد، اما دومی علیه آن به دادگاه اعتراض کرد. تصمیم نهایی در 11 می انتظار می رود.
“کنایه بی رحمانه بازگرداندن”
تریستان کندی در Wired گفت که طنز بی رحمانه همه اینها این است که “اگر یک برنامه 25 ساله بازگردانی نبود” JJ4 اصلاً در منطقه ترنتینو نبود. خرسهای قهوهای تا اواسط دهه 1990 در آنجا منقرض شدند، تا اینکه با معرفی مجدد ده خرس از اسلوونی، بین سالهای 1996 تا 2004، این کاهش کاهش یافت. این حرکت در ابتدا بسیار محبوب بود، نه حداقل به این دلیل که ورود آنها طیف وسیعی از مزایای زیست محیطی را به همراه داشت: آنها تعداد آهوها را کاهش دادند و با مدفوع خود دانه پخش کردند.
با این حال، با افزایش تعداد خرسها در ترنتینو به بیش از 100 خرس، صبر مردم محلی به شدت مورد آزمایش قرار گرفت. و اکنون، پس از “اولین حمله مرگبار خرس در اروپای غربی در دوران مدرن”، مقامات محلی تهدید به اخراج یا کشتن ده ها حیوان دیگر می کنند. رودولفو کاسادی در تمپی (میلان) گفت که این کاری است که آنها باید انجام دهند. خرسهای اسلوونیایی که به زیستگاههای کم جمعیت عادت کردهاند – کمتر مطیعتر از قهوهایهای دولومیتهای قبل از آنها – برای مناطقی که کوهنوردان و دوندهها رفت و آمد میکنند مناسب نیستند.
“آگاهی خرس بیشتری لازم است”
مارکو مارانگونی در Agenzia Italia (رم) گفت JJ4 اولین خرسی نیست که در ترنتینو تیتر خبرها شد. در سال 2012، یکی پس از کشتن چندین حیوان مزرعه آرام بخش شد. در سالهای 2014 و 2017، دو نفر دیگر پس از حمله به مردم سرکوب شدند. و در سال 2019-2020، خرسی معروف به M49 با کشتار دهها گاو و گوسفند، «تحت تعقیبترین» حیوان وحشی در اروپا بود. در واقع، در ژوئن 2020، JJ4 خودش یک حمله دیگر مرتکب شده بود، این بار علیه پدر و پسری که در مسیری در نزدیکی محل کشته شدن پاپی در حال پیاده روی بودند. سپس دولت استانی نیز دستور قتل صادر کرد که متعاقباً لغو شد. توسط یک دادگاه
بنابراین آیا جای تعجب است که مردم محلی نگران هستند؟ انریکو کامانی در لا استامپا (تورین) گفت، با این حال، پاسخ این نیست که «خودمان را از طبیعت دور کنیم». انسانها و خرسها در آمریکای شمالی با هم زندگی میکنند، جایی که علائم به مردم توصیه میکنند که باید “آگاه باشند”. آیا امید به اینکه روزی در اروپا به وضعیت هماهنگی مشابهی دست یابد، خیلی زیاد است؟