[NEW DELHI] محققان هندی می گویند که داده های یک مطالعه ژنومی دقیق ویروس دنگی به آنها کمک کرده است تا یک واکسن mRNA (RNA پیام رسان) را بسازند که قادر به خنثی کردن هر چهار سویه پاتوژن است.

به گفته محققانی که توالی های ژنی جمع آوری شده طی شش دهه، از سال 1956 تا 2018 را تجزیه و تحلیل کردند، سالانه بیش از 100000 مورد دنگی در هند تشخیص داده می شود.

عفونت دنگی توسط چهار سروتیپ یا سویه ویروسی مرتبط به نام‌های DENV-1، DENV-2، DENV-3 و DENV-4 ایجاد می‌شود. این سروتیپ‌ها با آنتی‌بادی‌ها – موادی که توسط سیستم ایمنی بدن انسان برای مقابله با مواد مضر و خارجی به نام آنتی‌ژن‌ها تولید می‌شود- تعامل متفاوتی دارند که کنترل تب دنگی را پیچیده می‌کند.

“اگر DENV4 Id، سویه ای که به تازگی در هند تکامل یافته است، علت عفونت ثانویه باشد، می تواند باعث انتقال بیماری شدید شود.”

پراتیک لاکانی، مرکز ملی علوم زیستی

این مطالعه می‌گوید که اولین عفونت با یکی از سروتیپ‌ها باعث می‌شود بدن آنتی‌ژن‌هایی تولید کند که ممکن است با سروتیپ دیگر برهمکنش نامطلوب داشته باشد و سندرم شوک دنگی یا تب خونریزی‌دهنده دنگی را ایجاد کند، شکل شدیدی از بیماری که اغلب کشنده است.

Swetha Raghavan، یکی از شرکت کنندگان در این مطالعه، می گوید که او و Pratik Lakhani، یکی از همکارانش در مرکز ملی علوم زیستی، در حال آماده سازی یک واکسن mRNA برای آزمایش های بالینی به عنوان جایگزینی برای واکسن های موجود دنگی هستند.

واکسن‌های موجود علیه دنگی از نسخه‌های ضعیف شده زنده ویروس دنگی در چهار سروتیپ استفاده می‌کنند، در حالی که واکسن‌های mRNA با «آموزش» به سلول‌ها نحوه ساختن کپی‌هایی از پروتئین ویروسی را به کار می‌گیرند تا بدن بتواند عفونت‌های آینده با ویروس‌های مشابه را شناسایی کرده و با آن مبارزه کند.

همچنین، طبق این مطالعه، “واکسن‌های موجود بر اساس جدایه‌های قدیمی دنگی از خارج از جنوب آسیا هستند و مشخص نیست که آیا آنها علیه ویروس‌های دنگی که در هند در گردش هستند، کار می‌کنند یا خیر”.

راغوان توضیح می‌دهد: «تلاش ما برای ساخت واکسن برای هند به رویکردهای مبتنی بر اسید نوکلئیک (mRNA) به‌عنوان یک جایگزین مناسب نگاه می‌کند و داده‌های توالی‌یابی ژنوم از این مطالعه نقش مهمی ایفا می‌کند.

بر اساس مطالعه منتشر شده در آوریل در هند، از سال 2000، تعدادی از ژنوتیپ ها در هند رواج داشته است. پاتوژن های PLOS. ژنوتیپ ترکیب ژنتیکی یک ارگانیسم است و به اطلاعات خاصی اشاره دارد که در یک موقعیت معین در توالی ژنومی آن رمزگذاری شده است.

غالب ترین ژنوتیپ III DENV-1، ژنوتیپ جهان وطنی DENV-2، ژنوتیپ III از DENV-3 و ژنوتیپ I از DENV-4 بودند.

راهول روی، نویسنده این مطالعه و دانشیار مهندسی شیمی در انستیتوی علوم هند در بنگلور، گفت: «تحلیل ما گردش مشترک همه سروتیپ‌های DENV در هند را با شیوع دوره‌ای هر سه تا چهار سال یک‌بار نشان می‌دهد.

DENV3 در اوایل دهه 2000 در شمال هند به ویژه در منطقه دهلی تسلط داشت و پس از آن DENV1 (2008-2011) و DENV2 پس از سال 2012 قرار گرفتند.

در جنوب هند، همه سروتیپ‌ها شناسایی شده‌اند، اما DENV4 در سال‌های اخیر بسیار رایج شده است.

به گفته روی، تغییرات زمانی و همچنین منطقه ای از چهار سروتیپ در هند با برخی از انواع مانند DENV4-Id منحصر به فرد در این کشور وجود دارد.

در حالی که عفونت اولیه توسط هر یک از سروتیپ‌های DENV معمولاً منجر به علائم خفیف آنفولانزا می‌شود و ایمنی مادام‌العمر در برابر آن سروتیپ خاص ایجاد می‌کند، مطالعات اپیدمیولوژیک متعدد نشان می‌دهد که عفونت با سروتیپ‌های مختلف می‌تواند باعث سندرم شوک دنگی یا تب خونریزی‌دهنده دنگی شود که به آن تقویت وابسته به آنتی‌بادی می‌گویند. (ADE).

لاکانی توضیح می دهد که در طول عفونت ثانویه، آنتی بادی های تولید شده توسط بدن علیه سروتیپ اولیه، سروتیپ ثانویه را خنثی نمی کند.

لاکانی می‌گوید: از آنجایی که آنتی‌بادی‌ها در غلظت‌های پایین‌تر از بهینه وجود دارند، اما فاقد توانایی خنثی‌کننده هستند، به افزایش جذب DENV خنثی‌نشده کمک می‌کنند و به آن ADE می‌گویند.

بر اساس این مطالعه، جدای از عدم محافظت کافی در برابر عفونت دنگی، برخی از واکسن‌های کاندید حتی می‌توانند منجر به افزایش بیماری از طریق ADE پس از عفونت بعدی شوند.

لاکانی می‌گوید که عفونت اول یا اولیه، محافظت متقاطع در برابر سایر سروتیپ‌ها ایجاد می‌کند، ایمنی تنها دو یا سه سال باقی می‌ماند و پس از آن ADE می‌تواند ایجاد شود.

لاکانی می گوید: «در حال حاضر DENV4 Id به سروتیپ غالب در جنوب هند تبدیل شده است. “به گونه ای تکامل یافته است که ارتباط نزدیکتری با DENV1 و DENV3 پیدا کرده است.

“اگر DENV4 Id، سویه ای که به تازگی در هند تکامل یافته است، علت عفونت ثانویه باشد، می تواند باعث انتقال بیماری شدید شود.”

این مطالعه نشان داد که حداقل 50 درصد از عفونت ها در جنوب هند اکنون از دودمان DENV4 Id هستند.

گوتام منون، رئیس بخش فیزیک و زیست شناسی در دانشگاه آشوکا، می گوید که این مطالعه نشان می دهد که چگونه نظارت ژنومی، همراه با درک بهتر ایمونولوژیک از اینکه چگونه عفونت توسط یک سروتیپ می تواند بر روند عفونت بعدی توسط سروتیپ دیگر تأثیر بگذارد، نشان می دهد. ابزاری قدرتمند برای پیش‌بینی سلامت عمومی».

این قطعه توسط میز آسیا و اقیانوسیه SciDev.Net تولید شده است.