جمع بندی روزانه هفته ، پنج مقاله برتر از سراسر رسانه های انگلیس و بین المللی ، با گزیده ای از هر یک را برجسته می کند.
1. مایکل دی آنتونیو در CNN
در بازگشت چیز
ترامپ 2024؟ می تواند رخ دهد
“پول هوشمند شرط می بندد که ترامپ به زودی حداقل به سمت 2024 حرکت کند. دلایل این امر ، فراتر از تعداد نظرسنجی ها ، باید شامل چارچوب فکری منعکس شده در امتناع از پذیرش شکست خود در سال 2020 و ارادت او به این تصور وحشیانه باشد که وی به نوعی از دوره دوم فریب خورده است. فراتر از سر خوک ، ژست مشروب فروشی ترامپ با مارک سیاسی او همسو است ، که بر این مفهوم غیر متعارف ، مبارز و بی امان بودن او تأکید دارد. همچنین به او این امکان را می دهد تا از یک بومی افسانه ای قدرتمند ، یعنی “آقای اسمیت به “خارجی” واشنگتن می رود که “باتلاق” سیاست را “تخلیه” می کند ، به یک مورد جدید که از او یک قربانی نجیب تبدیل می کند و مانند شخصیت فیلم راکی با شجاعت به رینگ برمی گردد. “
2. پاملا پل در نیویورک تایمز
در مورد مشکلات مدرن
نحوه گریه با ماسک و معضلات دیگر سال 2020
“اخیراً ، در یک مراسم خاکسپاری ، باید به فکر چالش های کمتر ماسک باشم. نه باید-یا-نباید-شما ، که در این مرحله علم حل شده است ، بلکه مشکل خاص نحوه گریه با ماسک است. این به ویژه برای من مضطرب بود زیرا ، به عنوان یک گریه کننده اصلاح ناپذیر – مهم نیست که من دوست ثالثی هستم که دو بار برداشته شده باشم – قبل از شروع سرویس ، اشک می ریختم. اما این ماسک یک چالش جدید را ایجاد کرد: چگونه بینی خود را محتاطانه و با فرکانس کافی منفجر کنم که من با یک لکه خیس بزرگ در وسط آن پیچیده نشوم ، مطمئناً یک ظاهر دافع کننده در طی یک بیماری همه گیر عصبانی است؟ چگونه ماسک خود را بردارم تا بدون اینکه کسی به دنبال تنبلی برود ، پاک کردن مورد نیاز را انجام دهد؟ “
3. گابی هینسلیف در گاردین
در مورد پوستی بزرگ انگلیس
سر و صدا نکنید – ممکن است این “جشنواره Brexit” فقط ماده مقوی مورد نیاز ما باشد
“من ترجیح می دهم بازوی خود را بشکنم تا اینکه خود Brexit را جشن بگیرم ، اما چیز جالب دیگری در زیر سطح پروژه ای در جریان است که این هفته 29 میلیون پوند دیگر پول دولت باز کرده و بی سر و صدا به استخدام فریلنسر در طی یک وحشتناک تیره و تار اشاره کرده است سال هنر. و اگر کارساز باشد ، در اینجا یک درس مفید در مورد چپ برای بیان یک داستان ملی مدرن ، خوش بینانه و همه جانبه وجود دارد – کاری که هر نخست وزیر مشتاق باید آن را یاد بگیرد – بدون اینکه یک دردناک لعنتی و خجالت آور باشد. “
4. جویس مک میلان در فیلم اسکاتلندی
در مورد اخلاق ملی کار
پاسخ به س Mattال مت هانکوک در مورد اینکه چرا مردم انگلیس هنگام بیماری کار می کنند ساده است
“چرا در انگلیس فکر می کنیم که اگر علائم آنفولانزا یا آبریزش بینی دارید ، کار کردن قابل قبول است و باعث می شود همکاران خود بیمار شوند؟” همه اینها به اندازه کافی س reasonableال معقول و منطقی است ، آیا این نبود که پاسخ آن باید مت هانکوک و سایر سیاستمداران انگلستان را در چهره خیره کند. افراد در انگلیس وقتی حالشان بد است به کار می روند ، دلیل اصلی این است که توانایی مالی ندارند. و دلایلی که توانایی پرداخت آن را ندارند مستقیماً مربوط به تغییر در بازار کار انگلستان است که آگاهانه توسط حزب مت هنکوک و متحدان ایدئولوژیک آن طی یک دوره 40 ساله ایجاد و تشویق شده است.
5. استفان بوش در New Stateman
در مورد مشکل نخست وزیر
نارضایتی محافظه کاران از طبقات ، مسئله ساخت بوریس جانسون است
“حقیقت دشوار برای دولت این است که نیاز به ادامه محدودیت های بسیار سخت در کل انگلستان تا حدودی به دلیل برنامه ریزی شده کاهش محدودیت ها برای دوره کریسمس است ، زمانی که تعداد زیادی از مردم در فضاهای محدود با تهویه ضعیف تنگ می شوند و مشروبات الکلی – و این فقط سفر قطار به آنجا و بازگشت است. مشکل بزرگ جانسون این است که او برای ارائه اخبار بد تلاش می کند و حاضر نیست با زبان فداکاری مشترک صحبت کند. اما این امر باعث می شود که وی نتواند سیاستی را که در قلب آن مبتنی بر فداکاری مشترک است و تنها از طریق به اشتراک گذاری اخبار ناخوشایند قابل درک است ، چه رسد به فروش به نمایندگان مجلس ، به اندازه کافی.
