جمع بندی روزانه هفته ، پنج مقاله برتر از سراسر رسانه های انگلیس و بین المللی ، با گزیده ای از هر یک را برجسته می کند.
1. کلر فاگس در تایمز
در کامینگ که شماره 10 را ترک می کند
Brexiteers با ظهور سپیده دم Brexit ناپدید می شود
وی اظهار داشت: “من می ترسم که امیدوارم که جدایی دومینیک کامینگز از شماره 10 منجر به” تنظیم مجدد “موفقیت آمیز دولت نشود ، زیرا مشکل قدیمی باقی خواهد ماند: نخست وزیری که واقعاً نمی داند چه فکر می کند ، اشتیاق اما نه ایده های بزرگ ، جاه طلبی آنها برای اشغال دفتر ناشی از کاری نیست که او پس از رسیدن به آنجا انجام می دهد بلکه احساس این است که انجام این کار یک کار بزرگ است. در واقع ، من فکر می کنم خروج کامینگز کاملاً چیز بدی است ، زیرا در غیاب شخصیت های مشابه آن ناگزیر منجر به لغزش در بلندپروازی های دولت خواهد شد. بله ، چیزهای زیادی در مورد کامینگز جنون آور است: ریاکاری یک فرد داخلی که به افراد داخلی تأسیس حمله می کند. chutzpah ادعا می کند که 250 مایل رانندگی شبیه چک کردن Specsavers است. استکباری که فرض می کند 99.9 درصد از ما که در دکارت یا فیزیک کوانتوم تبحر نداریم ، در حد متوسط هستند. اما حداقل او جاه طلبی داشت. “
2. فرانک برونی در نیویورک تایمز
در فروش روح خود را
آیا ارزش آن را داشت ، جارد و ایوانکا؟
“فقط پنج سال پیش جارد و ایوانکا در منهتن در یک مهمانی مهمانی شام بودند. آن نوع از مکان است. آنها پول داشتند ، جوانی داشتند ، شهرت داشتند. لاغر بودند. به من گفته اند که رفتارهای آنها بی عیب و نقص است ، بنابراین شما هرگز نمی دانید که پدرش یک جنایتکار واقعی بوده و پدرش یک شخص واقعی. علاوه بر این ، شما نمی توانید خانواده را در برابر کسی حفظ کنید ، می توانید؟ ما نحوه تولد خود را انتخاب نمی کنیم. اما از آن به بعد ، ما انتخاب می کنیم ، و درمورد آن پاسخگو هستیم. آنها تصمیم گرفتند ثروت خود را به پدرش وصل کنند ، تصمیم گرفتند که برای سوار شدن همراه شوند ، انتخاب کردند ببینند که چقدر می تواند آنها را طول بکشد ، زیرا اگر همه آنها را ببرد چه؟ اگر ایوانکا اولین رئیس جمهور زن شود ، چیزی که آشنایان منهتن به من اطمینان دادند که در مورد آن خیال پردازی کرده است ، یک احتمال مبهم که پدرش با صدای بلند شناور است. “
3. هلن لوئیس در اقیانوس اطلس
بر اشراف فمینیست
وقتی تبعیض ، افراد ممتاز را هدف قرار می دهد
“دلایل ابتدای کار اولیه مردانه ، قرن ها برای همه آشکار بود. بیشتر عناوین با یک ملک بزرگ همراه بود: یک قلعه ، مزارع مستاجر ، شاید یک یا دو خانه تابستانی. هزینه اجرای این خانه های باشکوه هزینه بالایی است ، بنابراین نگه داشتن عنوان و تمام دارایی های دسته جمعی منطقی به نظر می رسید. پسر ارشد مقدار زیادی را به ارث برد. خطر انتقال عناوین و ثروت به یک دختر بزرگ این بود که او ممکن است در یک خانه نجیب دیگر ازدواج کند ، هم مجموعه ای از عناوین و هم زمین را با هم متحد کند. از نظر سلطنت ، این خطرناک بود و به طور بالقوه اجازه می داد خانواده های اشرافی به عنوان یک پایگاه قدرت جایگزین برای تاج و تخت تبدیل شوند. این همه در سال 1620 ، یا حتی در سال 1720 کاملاً منطقی بود. اما درک آن در سال 2020 دشوارتر است ، وقتی انگلیس دو نخست وزیر زن داشته باشد ، طبق قانون 50 سال حقوق برابر دارد و به طور کلی سلطنت های زن آن توافق می کنند که یک چوب بهتر بزنند به طور متوسط از همتایان مرد خود. “
4. جان کینگ در ایندیپندنت
در پایان وفاداران تراس.
آیا الان باشگاه ها حتی به تماشاگر احتیاج دارند؟ ویروس کرونا و مرگ فوتبال همانطور که می شناسیم
“زمانی در آینده است و بزرگترین باشگاههای فوتبال لندن برای ایجاد لندن یونایتد ادغام شده اند. در منچستر ، لیورپول و گلاسگو نیز داستان به همین منوال است. رقابت های بی فایده برطرف شده است ، و یک وحدت سودآورتر جایگزین شده است. لیگ برتر به یک سوپرلیگ در سراسر اروپا تبدیل شده و لندن قرار است با مادرید سیتی بازی کند. ممکن است مسابقات در استادیوم های خالی برگزار شود ، اما تجربه دیجیتال پیشرفت بزرگی در روش قدیمی و بسیار خطرناک مصرف محصول دارد. طیف وسیعی از جو در هر بسته تلویزیونی گنجانده شده است ، در حالی که کمی اضافی گزینه غوطه وری کامل را خریداری می کند. درگیری لندن و مادرید در حال حاضر پرفروش ترین است. فوتبال هرگز احساس زنده تر نکرده است. “
5. Gerhard Sonnleitner در دویچه وله
در بزرگترین زمان
لوئیس همیلتون یا مایکل شوماخر؟ هیچ مسابقه ای وجود ندارد
“گاهی اوقات به نظر می رسد که همیلتون ، مانند کسی که برای یک مسافرت راحت در یکشنبه بیرون می رود ، کاملاً آرام و بدون چالش است. برتری برنده رکورد ، تنش زیر فرمول 1 را بعد از عنوان از بین برد. و حتی بعد از هفتمین قهرمانی جهان ، همه چیز به آینده بیشتر اشاره دارد. همیلتون شاید بهترین راننده اتومبیلرانی زمان خودش باشد. اما پیروزی های مسابقه ای او یادآور جنگ های پرشور شوماخر نیست که به یک افسانه تبدیل شد زیرا در رقابت با دیگر رانندگان برجسته ، به عنوان یک رقیب بی امان ، بازیکن تیم و یک انسان غیرممکن را ممکن می کرد. “
