در مصاحبه ای در سال 2006 برای جشن گرفتن CBE خود، از رولف هریس پرسیده شد که چرا او تا این حد محبوب است. این مجری که این هفته مرگ او در سن 93 سالگی گزارش شد، گفت: “حدس می زنم به این دلیل است که من واقعی هستم.” من یک نمای بزرگ و ساختگی را نمی گذارم. مردی که روی صفحه میبینید همان جوانی است که کنار درب صحنه ملاقات میکنید.» آنیتا سینگ در روزنامه دیلی تلگراف گفت که این یک “دروغ وقیحانه، همانطور که اکنون می دانیم” بود. هریس در سال 2014 به دلیل جرایم جنسی کودکان محکوم شد و بعداً “از آن CBE محروم شد”.
مستند دو قسمتی ITV خلاصه ای از حرفه او را با مصاحبه با قربانیانش ترکیب می کند. در یکی از کلیپ های “ناراحت کننده” از “Jim’ll Fix It”، جیمی ساویل دستش را روی شانه یک دختر مدرسه ای می گذارد و به هریس می گوید: “فکر می کنی او را به عهده تو بگذارم؟” هریس پاسخ می دهد: “با خیال راحت او را به دستان توانمند من بسپار.” این برنامه هیچ اطلاعات جدیدی در مورد هریس یا جنایات او ندارد، اما سوء استفاده های او را به “تسکین شدید” می آورد.
کارول میدگلی در تایمز میگوید از عدم ترس او از کشف شدن متعجب شدم. هر چند وقت یکبار، همانطور که مصاحبه شوندگان از مورد تعرض او گفتند، واضح بود که او کاملاً حق دارد این کار را انجام دهد.» شواهدی در «آناتومی یک خودشیفته که نمیتواند جلوی گرفتن هر چیزی را که میخواهد، به معنای واقعی کلمه، بگیرد، حتی بهترین دوست دخترش» را که او از سن 13 سالگی، زمانی که دخترش «در کنار فرزند خوابش بود» را مورد آزار و اذیت قرار داد، ساخته شد. لوسی مانگان در گاردین گفت که نمایش های مشابهی درباره افرادی مانند بیل کازبی و آر. کلی ساخته شده است. اما این قدرت برنامه را کاهش نمی دهد: در عوض، به آن “قدرت تجمعی” می دهد.