نقد و بررسی The Motive and the Cue، Lyttelton، تئاتر ملی، لندن

کلایو دیویس در تایمز گفت: «در چند سال گذشته هیچ کمبودی در نمایش صحنه‌ای از افراد VIP زندگی واقعی وجود نداشته است. نمایشنامه جدید جک تورن “متفکرانه، اغلب با شرارت”، در مورد رابطه بین ریچارد برتون و جان گیلگود در طول تمرین برای یک محصول 1964 هملت در برادوی، “اضافه برجسته” به این ژانر است. «به کارگردانی بی‌نظیر سام مندز»، این یک «مطالعه آماده» است که نشان می‌دهد چگونه دو بازیگر با خلق‌وخوهای بسیار متفاوت در آستانه شب افتتاحیه، کنار گذاشته و با هم مبارزه کردند. گیلگود، بازیگر شکسپیر مکتب قدیم، که نمایشنامه را کارگردانی می کرد، احساس کرد ستاره خودش در حال محو شدن است. در مقابل، برتون جوان متکبر و سخت نوش در اوج زندگی حرفه ای خود بود، حتی اگر ازدواج او با الیزابت تیلور در مطبوعات تحت الشعاع قرار می گرفت.

با استفاده از دو کتاب از اعضای شرکت، انگیزه و نشانه جسی تامپسون در ایندیپندنت می‌گوید: «یک درخواست صمیمانه برای قدرت تئاتر». و با «شوخی‌های لووی و اشارات شکسپیر»، برای عاشقان تئاتر «ماننای از بهشت» خواهد بود. اما این بازی خنده دار و اغلب متحرک درباره چیزهای زیادی است – “هنر، جوانی و پیری، جنسیت، مردانگی و شهرت”. شاید بیشتر از همه، این سرودی باشد برای این ایده که “زیبایی در تلاش وجود دارد”. جانی فلین در نقش برتون «جذاب‌کننده» است. تاپنس میدلتون در نقش تیلور تازه ازدواج کرده که از تمرینات منع شده است، یک نوبت «باکلاس» ارائه می‌کند، اگرچه رابطه‌اش با فلین به طرز عجیبی صاف است. اما این مارک گاتیس، به عنوان گیلگود، است که «مالک این نمایش است. او سزاوار تمام برتری‌ها برای نمایشی با وقار آرام، آرام، همراه با شوخ طبعی است.»

دومینیک کاوندیش در روزنامه دیلی تلگراف گفت: «او مانند یک شوالیه قدیمی دردمند به دنیا آمده است». و می‌توانید ببینید که چرا برتون فلین با «خط‌خوانی‌های تکراری پس از من» در مقابل مدیر مدرسه مقاومت می‌کند. همچنین می‌توانید ببینید که چگونه این مبارزه «عقده‌های فرزندی از زندگی او را که می‌توانند هنر را تغذیه کنند» باز می‌کند. این یک شب کامل نیست – من دوست دارم بیشتر از تیلور میدلتون را ببینم – اما “این یک ضربه قابل لمس است”.

Lyttelton، تئاتر ملی، لندن SE1 (020-3989 5455; Nationaltheatre.org.uk). تا 15 تیر. امتیاز ****