در حالی که اپیدمیولوژیست های صندلی توجه خود را به واکنش متمایز سوئد به بیماری همه گیر ویروس کرونا متمرکز کرده اند ، یک کشور شمال دیگر با بی سر و صدا راهی موثر برای محافظت از زندگی و معیشت Covid-19 پیدا کرده است.
فایننشال تایمز گزارش می دهد: “فنلاند 90 درصد سرانه ویروس کرونا نسبت به سوئد کمتر داشته است و اقتصاد آن در نیمه اول سال 2020 نیز کمتر شده است.”
وال استریت ژورنال می افزاید ، در واقع ، فنلاند و نروژ در نزدیکی “کمترین میزان مرگ و میر غرب در ارتباط با Covid-19 و شیوع کم عفونت ویروس کرونا” افتخار می کنند.
در حالی که فنلاند از موج دوم در امان نبوده است ، با افزایش میزان آلودگی این کشور در ماه سپتامبر ، به نظر می رسد موارد جدید در سطح پایین تری نسبت به سایر مناطق قاره ثابت شده است. طبق اعلام مرکز اروپایی کنترل بیماری ، در 14 روز گذشته ، فنلاند 55 مورد در هر 100000 نفر را ثبت کرده است ، در حالی که در انگلیس 505 مورد ، در سوئد 557 و در لوکزامبورگ 1124 مورد است.
رویترز می گوید ، یکی از دلایل این موفقیت نسبی “این است که از نظر فنلاندی ها فاصله اجتماعی به طور طبیعی بوجود می آید”. “در حالی که یک مکان دورافتاده اسکاندیناوی و یکی از کمترین تراکم جمعیت اروپا در مبارزه با Covid-19 به نفع آن است ، به بسیاری از فنلاندی ها کمک می کند که فضای شخصی و تنهایی را دوست داشته باشند.”
در واقع ، طبق گفته میکا سالمینن ، مدیر سازمان بهداشت عمومی فنلاند ، هموطنان و زنان وی “حتی در زمان های عادی دوست دارند مردم را یک متر یا بیشتر دور کنند” ، یا احساس ناراحتی می کنیم.
فایننشال تایمز می گوید ، “تمایز بزرگ” دیگر “تمرکز فنلاند بر آمادگی و چگونگی اقدام در شرایط اضطراری ملی است که از تجربیات جمعی خود در طول جنگ زمستان در سالهای 1939-40 علیه اتحاد جماهیر شوروی حاصل شده است” در نتیجه ، بیمارستانهای فنلاند در طول بحران منابع PPE زیادی داشته اند.
حتی آندرس تگنل ، اپیدمیولوژیست صریح دولت سوئد ، تائید کرده است که فنلاند چقدر خوب بوده است. وی در ماه سپتامبر گفت: “سطح آمادگی آنها فراتر از هر چیزی است كه ما حتی در سوئد رویای آن را داشته باشیم.”
رویترز می گوید ، در حالی که مغازه های فنلاند باز مانده اند و از منع رفت و آمد ممنوع است ، دولت در هلسینکی “برخی از شدیدترین محدودیت های سفر در اروپا” را وضع کرد. بازدیدکنندگان از همه کشورهای خارج از اروپا به جز تعداد انگشت شماری ممنوع شدند و برای ورود به اتحادیه اروپا رژیم قرنطینه و آزمایش لازم بود.
سفرهای داخلی نیز محدود شده بود: هلسینکی و مناطق اطراف آن به طور موثری بسته شده بودند ، به طوری که برای چندین هفته کسی اجازه ورود و خارج نداشت.
به گفته یوهان استرانگ از دانشگاه هلسینکی ، این روش به دلیل برقراری ارتباط روشن و تمایل ملی به سمت رواقی كارساز بود. در نتیجه ، وی می گوید ، دولت “می تواند اقدامات كاملاً شدیدی را اجرا كند بدون آنكه كسی از آنها س questionال كند.”
