بر اساس گزارش سازمان جهانی هواشناسی (WMO)، احتمال فراتر رفتن از هدف تغییر اقلیم 1.5 درجه سانتیگراد طی پنج سال آینده به 66 درصد افزایش یافته است.

نیوساینتیست گفت که احتمالاً سیاره برای مدت کوتاهی از هدف عبور خواهد کرد، که نشان دهنده «اولین شکست از آستانه ای است که برای جلوگیری از بدترین تأثیرات گرمایش جهانی تعیین شده بود».

پتری تالاس، دبیر کل WMO، گفت که WMO زنگ خطر را به صدا در می آورد که ما به طور موقت اما بیشتر از این سطح عبور خواهیم کرد، که “عواقب گسترده ای خواهد داشت”.

به گزارش اکونومیست، علیرغم اینکه جهان در سال 2015 متعهد شد از بالا رفتن 1.5 درجه سانتیگراد دمای بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن جلوگیری کند، طبق گفته اکونومیست، «در سال های اخیر تقریباً غیرممکن به نظر می رسد.

WMO با ارزیابی خود در 17 می “به تاریکی” اضافه کرد. این نشریه افزود: احتمال 66 درصد فراتر رفتن از هدف، یک «جهش بزرگ» از برآوردهای 48 درصدی «حتی یک سال پیش» است. WMO گفت: «تقریباً قطعی است» که حداقل یکی از پنج سال آینده «گرمترین سال در تاریخ بشر خواهد بود»، حتی اگر هدف نقض نشود.

چرا هدف روی 1.5 درجه سانتیگراد تنظیم شده است؟

اندرو کینگ، مدرس ارشد علوم اقلیمی در دانشگاه علوم اقلیمی، گفت: «تقریباً همه کشورها توافقنامه پاریس را در COP21 در سال 2015 امضا کردند، که هدف آن «محدود کردن گرمایش جهانی به زیر 2 درجه سانتیگراد و ترجیحاً زیر 1.5 درجه سانتیگراد» در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن بود. ملبورن، در حال نوشتن برای The Conversation.

به گفته ساینتیفیک امریکن، محدود کردن افزایش به زیر 2 درجه سانتیگراد «سال‌ها نقطه کانونی مذاکرات بین‌المللی آب و هوا بود»، با این ایده که به دهه 1970 برمی‌گردد که شکستن این آستانه «عواقب خطرناکی خواهد داشت». این رقم در دهه 1990 “شروع به تبدیل شدن به یک عامل جدی” در بحث های جهانی کرد.

به گفته ساینتیفیک امریکن، تحقیقات در سال‌های بعد نشان داد که حتی محدود کردن گرمایش به این سطح «عواقب شدیدی برای سیاره خواهد داشت».

طبق گفته هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC)، توافقنامه کانکون در سال 2010 اولین سند سازمان ملل بود که به جاه طلبی 1.5 درجه سانتیگراد اشاره کرد. این سازمان نیاز به «در نظر گرفتن تقویت هدف بلندمدت» از 2C به 1.5C را تشخیص داد.

سپس رهبران جهان جاه‌طلبی 1.5 درجه سانتی‌گراد را در توافقنامه «پایه» پاریس در COP21 تثبیت کردند و این رقم از آن زمان «به هدف جهانی تبدیل شد».

چه اتفاقی می‌افتد اگر یا زمانی که از هدف غلبه کنیم؟

NPR گفت: با محدود کردن گرم شدن سیاره به 1.5 درجه سانتیگراد تا سال 2100، “امید این است که از اختلالات شدید آب و هوایی جلوگیری شود.” این اختلالات می تواند «گرسنگی، درگیری و خشکسالی را در سراسر جهان تشدید کند».

با این حال، گرمایش در مسیر فراتر از 2 درجه سانتیگراد است. اگرچه نیم درجه اضافی “ممکن است بی اهمیت به نظر برسد، تفاوت برای زندگی روی زمین می تواند بسیار زیاد باشد”.

ساینتیفیک آمریکن افزود: «کشورهای در حال توسعه که از لحاظ تاریخی کمترین سهم را در انتشار گازهای گلخانه‌ای داشته‌اند، احتمالاً بدترین تأثیرات را خواهند داشت.

NPR ادامه داد: اقیانوس‌ها در کنار جو در حال گرم شدن هستند و “بسیاری از گرمای اضافی ناشی از تغییرات آب و هوایی را جذب می‌کنند”، که منجر به “امواج گرمای دریایی مکرر” شده است که منجر به مرگ صخره‌های مرجانی شده است. گرم شدن 2 درجه سانتی گراد به این معنی است که 99 درصد از صخره های مرجانی از بین خواهند رفت.

ناسا گفت: در خشکی، اکثر مناطق “روزهای گرم بیشتری را شاهد خواهند بود”، با گرم شدن 1.5 درجه سانتیگراد، “موج گرمای شدید” “گسترده” می شود و 37 درصد جمعیت “حداقل هر پنج سال یک بار در معرض امواج گرمای شدید قرار می گیرند”. به 2 درجه سانتیگراد صعود می کند.

خشکسالی ها شایع خواهد شد، به طوری که 61 میلیون نفر دیگر در مناطق شهری «در معرض خشکسالی شدید» قرار خواهند گرفت، اگر گرمایش از 1.5 درجه سانتیگراد به 2 درجه سانتیگراد افزایش یابد، زیرا «خطر کاهش آب های زیرزمینی» افزایش می یابد. در همین حال، مناطق دیگر “متأثر از سیل و افزایش رواناب” خواهند بود.

ما هنوز چه کاری می توانیم انجام دهیم، اگر کاری انجام شود؟

کینگ در گفتگوی خود گفت: راه حلی که ما «دهه‌ها» می‌دانیم، «کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر خالص» است.

کشورهایی با «انتشارهای تاریخی بالا» «نقش پیشرو» در تلاش‌های کربن‌زدایی دارند و «عدم اقدام نباید یک گزینه در نظر گرفته شود».

گابریل وکی، استاد علوم زمین در دانشگاه پرینستون، به NPR گفت، علیرغم آخرین پیش بینی ها، «دلایلی برای امیدواری» وجود دارد. او گفت: «مسیرهای عملی رو به جلو وجود دارد. “این یک آینده اجتناب ناپذیر نیست.”

به گفته ساینتیفیک آمریکن، حتی ممکن است از هدف پیشی گرفته و «دماهای جهانی را بعداً به پایین برگردانیم» در مفهومی که به عنوان «انتشارهای منفی» شناخته می شود. این بر چندین پیشنهاد “از ماشین های ویژه گرفته تا مزارع درختان عظیم الجثه” متکی است.

گفته می شود، برخی از دانشمندان پیشنهاد می کنند “خوش بینی عمومی در مورد 1.5 درجه سانتیگراد به جهان امید کاذب می دهد”. این می تواند “حتی به تاخیرهای بیشتر در به صفر رساندن انتشار کربن جهانی کمک کند”.