است
از آنجا که از دست دادن شغل های جهانی به دلیل همه گیری COVID-19 افزایش یافته است ، افراد ناامید به دنبال راه های جدیدی برای کسب درآمد از طریق رسانه های اجتماعی هستند و شواهد نشان دهنده افزایش مرگبار قاچاق اعضای غیرقانونی اعضای بدن است.
در آوریل ، شیوکومار (که نام او برای محافظت از هویت خود تغییر داده شده است) ، با اطمینان از پیوستن به صنعت تولید محلی ساری ، وامی برای یک دستگاه بافندگی دریافت کرد.
و سپس آمار همه گیر شد.
“من چاره ای ندارم اما اگر کلیه های خود را برای فروش بدهی [فروش] نکنم خودکشی کنم. “، 32 ساله از ایالت آندرا پرادش در جنوب هند می گوید.
شیوكومار شش ماه است كه كار نكرده و مهلت وام 1،600،000 روپیه ای او (21،700 دلار آمریكا) دیگر سپری شده است. او همچنین برای حمایت از همسر و پسر سه ساله خود به فوریت مالی نیاز دارد.
“آن گروه از افرادی که قبلاً تحصیل نکرده بودند ، بیمه نشده بودند ، بیکار بودند ، اکنون حتی بیشتر مشتاق هستند که پیشنهادهایی را بگیرند که نباید ارائه دهند.”
Aimée Comrie ، هماهنگ کننده پروژه ، GLO.ACT در دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل مانند میلیون ها کارگر دیگر در سال جاری ، شیوکومار به دلیل همه گیری بدون درآمد ثابت مانده است. اما پرونده او همچنین از چیزی شوم تر نیز حکایت دارد ، زیرا محدودیت ها برای جلوگیری از گسترش ویروس باعث از بین رفتن معیشت مردم می شود و اعضای بدن آن به ارز ارزانی در “بازار قرمز” تبدیل می شود.
“شرایط برای قاچاق بیشتر می شود”. Aimée Comrie ، هماهنگ کننده پروژه در طرح مبارزه با قاچاق کالا و ارز GLO.ACT در دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم ملل متحد می گوید.
طی شش ماه گذشته در سراسر جهان با بستن بیمارستان ها یا انتقال منابع ، پیوندهای بیشتری انجام شده است برای درمان COVID-19 ، ایجاد تعداد قابل توجهی از بیماران در لیست انتظار.
کاهش شدید منابع فقط به تقاضای جهانی در حال حاضر برای اندام ها افزوده است. سخنگوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) به SciDev.Net قبل از همه گیری ، هر سال کمتر از 10 درصد نیاز جهانی به اهدای اعضای بدن تأمین می شد. فقرا را از نظر اقتصادی آسیب پذیرتر می کند.
کومری می گوید: “آن گروه از افرادی که قبلاً تحصیل نکرده بودند ، بیمه نشده بودند و بیکار بودند ، حتی از دریافت پیشنهادهایی که نباید بگیرند بسیار مستاصل هستند.” “این فقط یک طوفان عالی ایجاد کرده است.”
در سالهای اخیر ، “کارگزاران ارگان” از صفحات فیس بوک به عنوان یک رسانه استخدام برای به اصطلاح بازار قرمز استفاده کرده بودند. اما مشکلات مالی و محدودیت های حرکتی ناشی از بیماری همه گیر این استفاده غیرقانونی از سیستم عامل را به عنوان محلی برای فروشندگان برای تبلیغات آشکار کرده است.
Nandram مستقر در دهلی (نام او نیز برای محافظت از آن تغییر کرده است) هویت او) کار خود را به عنوان کارگر خوابگاه جوانان در ماه آوریل از دست داد و دوباره در کنار پدر و مادرش زندگی می کند ، که او آنها را “شکنجه” می نامد زیرا آنها به شدت مخالف همجنسگرایی او هستند.
جوان 26 ساله پست خود را ارسال کرد مایل به فروش کلیه در صفحات متعدد فیس بوک است و می گوید از زمان بروز همه گیر شدن در پست های مشابه افزایش یافته است.
صفحه فیس بوکی که ناندرم در آن قرار داده است ، تحت عنوان فروش کلیه ، بیش از بیش فعال است یک سال. در بازه زمانی شش ماهه از آوریل تا سپتامبر از زمان شروع قفل کردن ، نظرات فروشندگان نسبت به هشت ماه گذشته بیش از دو برابر شده است.
ناندرم می گوید با سه نفر صحبت کرده است که ادعا می کنند کلیه را از طریق این شبکه ها فروخته اند در سه ماه گذشته.
این صفحه یکی از دوازده موردی بود که SciDev.Net شناسایی کرد ، بیشتر آنها با نامهایی مانند خریدار کلیه مشهور بودند یا کلیه را برای پول نقد اهدا می کردند. نظرات کاربران از زمان ابتلا به همه گیری در سراسر این نمونه از صفحات بیش از 900 مورد است.
تجارت بین الملل
بازار قرمز به دو شکل ملی و بین المللی است.
تفاوت اغلب در درجه سازماندهی کارگزاران است ، واسطه هایی که سهم شیر از هزینه ها را می گیرند و بین متخصصان پزشکی انجام پیوند ، گیرندگان و فروشندگان هماهنگ می شوند.
مصر به دلیل تجارت محلی بسیار اعضای بدن و همچنین به عنوان قطب برجسته بین المللی شناخته شده است. شبکه های.
گیرندگان در شبکه های بین المللی در طول تاریخ از کشورهای ثروتمند خلیج فارس و کشورهای اطراف آفریقا به این کشور سفر کرده اند ، و اغلب صدها هزار دلار در عملی که گاهی اوقات به عنوان جهانگردی پیوندی شناخته می شود ، پرداخت می کنند.
کومری با احتیاط استدلال می کند “این ممکن است” به دلیل محدودیت های سفر در سال جاری به طور موقت فروکش کرده است. ایمن صبا ، محقق موسسه خیریه مصر برای حقوق شخصی (EIPR) مستقر در قاهره نیز می گوید مدتی است که گزارش هایی در مورد قاچاق اعضای بدن دریافت نکرده است.
اما او اصرار دارد که به طور کلی ، تجارت به دلیل ضعف در اجرای قوانین و وضعیت اقتصادی ناامن برای بسیاری ثابت مانده است.
پناهندگان در مصر با حقوق کار و رفاه اجتماعی محدود – در درجه اول سودانی ها ، اریترایی ها و برخی از سوری ها – بیشتر در معرض تجارت هستند . Sabae می گوید ویروس کرونا ویروس آسیب پذیری های مالی شدیدی را برای آنها افزایش داده است.
Sean Columb یک متخصص قاچاق اعضای بدن و یک مدرس حقوق دانشگاه لیورپول است. وی همچنین تأکید می کند که پناهندگان ممکن است بیشترین هزینه شیوع بیماری همه گیر را در مصر متحمل شوند.
“دلیل اینکه من فکر می کنم مهاجران به ویژه مورد هدف قرار می گیرند [توسط کارگزاران] این است که آنها نمی توانند کاری پیدا کنند.”
پناهندگان اغلب خود را از حضور در بازار کار منع می کنند و کلمب معتقد است که افزایش بیکاری و حتی حمایت کمتر از یک کشور مصر که توسط این بیماری همه گیر ساخته شده است ، ممکن است پناهندگان را مجبور به بررسی گزینه های جدی کند.
اما این بحران همچنین پناهندگانی را که قصد داشتند از طریق مدیترانه امسال به اروپا فرار کنند تحت تأثیر قرار خواهد داد.
از آنجا که فعالیت قفل مصر در 25 مارس محدود شد ، تا زمان بازگشایی در اواخر ماه ژوئن ، گذرگاه های دریایی ثبت شده به 8،045 کاهش یافت طبق ارقام سازمان ملل ، در مقایسه با 16198 در سال گذشته – و کمترین میزان برای این دوره در پنج سال گذشته است. در آوریل کمترین تقاطع ماهانه ثبت شده با 1118 مورد مشاهده شد.
اما بر اساس گفته های کلمب ممکن است تعداد کمتری از گذرگاه ها پناهندگان را در برابر تجارت اعضا آسیب پذیرتر کند.
از یک طرف ، او می گوید که قیمت قاچاقچیان به دلیل کنترل بیشتر مرزها افزایش یافته است. از سوی دیگر ، جمع شدن پناهجویانی که به لیبی نتوانسته اند به دلیل محدودیت سفر به اروپا سفر کنند ، اکنون به معنای انتظار “دو تا سه ماه” برای کشتی موجود است.
“و کلمب می گوید ، آن کشتی ممکن است هرگز نیاید ، پس شما بدهکار هستید.
“[اگر] این پول را قبلاً به قاچاقچیان پرداخت کرده باشید ، هرگز آن را پس نخواهید گرفت زیرا غیرقانونی است. ” “از آنجا که بدهی بیشتری درگیر است ، آنها به این [موارد] شدیدتر کشانده می شوند.”
هند پیش از آنکه قوانین در سال 1994 تشدید شود ، یکی از نقاط مهم تجارت بین المللی در جهان بود. اما خانواده نزدیک و همسران مجاز به اهدای اعضای بدن هستند ، یک منافذ قانونی که قابل بهره برداری است ، زیرا دلالان اسنادی را جعل می کنند که این روابط بین فروشندگان و گیرندگان را جعل می کند.
دلیل این امر این است که اثبات روابط خانوادگی برای گیرندگان خارجی ، دستورات مرکزی برای اینکه شبکه های بین المللی بیشتر به کشورهای همسایه مانند سریلانکا و بنگلادش منتقل شده اند.
در دیوید کرامل ، کشیشی در منطقه جنوب هند تریسور و بنیانگذار فدراسیون کلیه هند ، که برای تشویق اهدای کلیه پس از مرگ تلاش می کند.
او از افرادی که قصد فروش کلیه خود را دارند و هدف خیریه خود را اشتباه درک کرده اند ، تماس می گیرد و می گوید که یک موج از p آندمیک اتفاق افتاد.
در شش ماه گذشته ، او روزانه دو یا سه تماس دریافت کرده است ، یا چند صد مورد از زمان قفل هند ، که او ادعا می کند دو برابر بیشتر از مدت مشابه در سال 2019 است. وی می گوید ، اکثریت ناشی از مشکلات مالی است.
همه گیری نیز به افزایش تقاضا افزوده است. سانجی آگاروال ، رئیس نفرولوژی در انستیتوی علوم پزشکی All India و دعوت کننده ثبت ملی پیوند هند ، می گوید انحراف منابع برای درمان COVID-19 به این معنی است که بیمارستان دولتی وی از زمان مارس در زمان نوشتن مقاله هنوز پیوند انجام نداده است.
با این وجود هند در هر زمان نیاز به حدود 300000 پیوند کلیه دارد – که به دلیل افزایش فشار خون و دیابت سالانه افزایش می یابد. در سال گذشته فقط 8000 پیوند در کشور انجام شده است و عرضه در حال افزایش نیست ، به این معنی که تقاضای برآورده نشده زیادی وجود دارد.
کبد ، قرنیه و پوست
کلیه ها قاچاق ترین عضو هستند ، اگرچه فروش کبد نیز در حال افزایش است. گاهی اوقات ، در گزارش های تأیید نشده ، قرنیه ، پلاسما و پیوند پوست نیز ذکر می شود. در حالی که فروش غیرقانونی اعضای بدن همچنان در سراسر جهان به عنوان یك مسئله مطرح است ، فروشندگانی كه هم بازارهای سرخ ملی و هم بین المللی را تأمین می كنند ، به طور متناسب از كشورهای جنوب جهانی مراجعه نمی كنند. – شاید سوریه باشد. گیرندگان خارجی برای پیوند از مکانهایی مانند ایالات متحده و اروپا سفر می کنند. گاهی اوقات آنها به کشورهای ثالثی که فروشندگان نیز به آنجا منتقل می شوند و این شبکه ها از آنجا کار می کنند پرواز می کنند.
“اسرائیل به دلیل حلقه های بین المللی پیچیده ، در هماهنگی پیوندها در آفریقای جنوبی ، با برزیلی ها و در ترکیه مشهور است. بودیانی-صابری می گوید.
در یک مورد که در سراسر جهان خبرساز شد ، مشخص شد پزشکان کلینیک مدیکوس مستقر در کوزوو حداقل 24 عمل در سال 2008 انجام داده اند. دریافت کنندگان عمدتا از اسرائیل بودند و تا 100000 دلار آمریکا برای این عمل پرداخت كردند ، در حالی كه فروشندگان كم درآمد از اروپای شرقی ، آسیای میانه و روسیه می آمدند و بعضی اوقات فقط 8500 دلار آمریكا دریافت می كردند. گزارش های دیگر نشان می دهد که قربانیان هزینه ای به اندازه 2500 دلار آمریکا دریافت کرده اند.
گزارش سال 2013 سازمان امنیت و همکاری اروپا استدلال می کند که قاچاق اعضای بدن “طی ده تا 15 سال گذشته” در حال رشد بوده است و کومری سازمان ملل نیز موافق است ، به SciDev.Net گفت: “از نظر من ، بدتر می شود.”
در حالی که از نظر تئوری فروش اعضای بدن می تواند توافقی باشد ، کومری اعتراف می کند که هنوز پرونده ای را بدون “فریب یا تقلب” ندیده است ، در حالی که “مقدار خوبی” دیده است “در مواردی که قربانیان کلاهبرداری می شوند و هیچ گونه پولی دریافت نمی کنند.
قربانی معمولی ، مرد ، تحصیلات ضعیف ، حاشیه نشین و از مناطق روستایی است و با مشکلات مالی روبرو است. او می گوید دلالان اغلب دروغ می گویند و به فروشندگان احتمالی چیزهایی مانند “اندام شما مانند میوه روی درخت رشد می کنند” می گویند.
همانطور که ویروس کرونا به این آسیب پذیری ها اشاره می کند ، سخنگوی WHO به SciDev.Net گفت: “ما باید هوشیار بمانیم و از جمعیت آسیب دیده محافظت کنیم.”
بر اساس تخمین WHO از سال 2007 ، جدیدترین مورد موجود ، سالانه حدود 5 تا 10 درصد از پیوند کلیه کلیه تجاری است – که به معنی تقریباً 10 هزار سال گذشته.
این عمل فقط در ایران قانونی است ، جایی که فقط برای اتباع و دیاسپورای ایرانی اعمال می شود.
بودیانی-صابری می گوید COFS در هر 250 نفر از قربانیان قاچاق اعضای بدن کمک کرده است برای پنج سال گذشته گرچه هر ساله صدها قربانی را شناسایی می کند ، اما بیش از این منابع ندارد.
وی می گوید اگرچه “مخفی بودن ماهیت” این سو abuse استفاده از داشتن اطلاعات دقیق در مورد اعضای قاچاق اعضای بدن جلوگیری می کند در سال ، وی حداقل آن را “صدها” و احتمالاً هزاران نفر تخمین می زند.
جدیدترین گزارش جهانی سازمان ملل در مورد قاچاق انسان حدود 100 مورد قاچاق اعضای بدن را از سال 17-2014 ثبت کرده است. < / p>
اما كومری این را “بازنمایی گسترده” می نامد ، زیرا مقامات محلی افرادی را كه در تجارت غیرقانونی دستگیر می كنند ، توسط كشورهای عضو گزارش می كنند. او استدلال می کند که شرم همراه با از بین بردن اعضای بدن و جرم انگاری قربانیان ، از آسیب دیدگی افراد متضرر جلوگیری می کند.
“وی توضیح می دهد ،” هیچ کشوری نمی خواهد شناخته شود که شهروندان این کشور اعضای بدن خود را برای زنده ماندن می فروشند. سازمان های غیردولتی حتی به دلیل افشای این مسائل بعنوان مشکلات ملی حتی از بین می روند.
“نابینایی عمدی” توسط مقاماتی که اولویت های دیگری دارند نیز نقشی دارد ، در حالی که تجارت آماتور در اماکن موقت برای نظارت بیش از حد زیر زمین است.
“بیشتر جمع آوری [داده ها] توسط یک پژوهش گاه و بی گاه که در یک زمان در یک مکان مشغول به تحصیل بود ، اپیزودیک بوده است.” تماشا کنید.
در نهایت ، او می گوید ، این “داده هایی است که هیچ کس نمی خواهد”.
