Rehang Tate Britain: یک تغییر عمده در نمایشگرهای رایگان آن

الویز هندی در ایندیپندنت گفت: «برای اولین بار در یک دهه»، تیت بریتانیا نمایشگرهای رایگان خود را تغییر داد. این موزه دارای “جامع ترین مجموعه هنر بریتانیایی در جهان” است، که وظیفه تنظیم مجدد و در برخی موارد جایگزینی 800 اثر به نمایش گذاشته شده – که شامل پنج قرن، از دوره تودور تا امروز است – را به یک کار عظیم تبدیل می کند. اگر rehang استدلالی داشته باشد، این است که هنر بریتانیا همیشه “درهم تنیده” با شرایط سیاسی و اجتماعی که تحت آن ایجاد شده است. بنابراین اگرچه نمایش تا حد زیادی زمانی باقی می ماند، اما اکنون هر اتاق به گونه ای طراحی شده است که به موضوعات اجتماعی و تحولات تاریخی می پردازد. موضوعات تحت پوشش شامل مسیر دموکراسی و حقوق زنان، تاریخ امپراتوری و محیط زیست است. “مورد علاقه های قدیمی” ساخته هایی مانند ترنر، پاسبان و هوگارث حفظ شده اند، اما خریدهای اخیر، به ویژه توسط زنان و هنرمندان رنگین پوست، از انبار خارج شده و به جایگاهی افتخاری تبدیل شده است. موزه امیدوار است که تغییر آن “علاقه و کنجکاوی را در همه بازدیدکنندگان برانگیزد”.

آلستر سوک در روزنامه دیلی تلگراف گفت که این رهانگ هر کسی را که برای خواندن متون واقعی دیوار به گالری های هنری می رود خوشحال می کند. با این حال، برای بقیه ما، ممکن است کمی کند باشد. کل این کار تحت تأثیر یک «تاریخی بدبختانه» است که خود آثار را به «منابع غبارآلود درباره رویدادهای آسیب‌زای گذشته» – به ویژه، گذشته امپراتوری بریتانیا – تقلیل می‌دهد. به این ترتیب، «لحظه های بصری» به طور مشخص کوتاه است، با «ده ها» از جواهرات مجموعه که به نفع نمایشگاه هایی که شایسته اما کسل کننده هستند قربانی شده است. به عنوان مثال، یک اتاق کامل به نقاشی‌های «نفرت‌انگیز» هنرمند و مصلح قرن نوزدهم، آنی سوینرتون اختصاص داده شده است، در حالی که شاهکارهای هنرمندانی از جمله ریچارد داد و آنتونی کارو در هیچ کجا دیده نمی‌شوند. زمینه مهم است. اما در واقع، “درس های تاریخ نباید اینقدر پرهیجان و بی خیال باشند”.

بن لوک در ایونینگ استاندارد گفت: من مخالفم. متون دیواری “به جای اینکه حواس را از نقاشی ها پرت کنند” غنی می کنند. به عنوان مثال، پرتره باشکوه توماس گینزبورو از خانواده بیلی، با عنوانی که توضیح می‌دهد «آب‌زیستی» که هنرمند به زیبایی آن را به تصویر می‌کشد، احتمالاً با درآمد حاصل از مزارع نشسته‌ها در کارائیب خریداری شده است، «به هیچ وجه کاهش نمی‌یابد». به طور قابل ستایش، هنرمندان زن در سراسر جهان، از جوآن کارلیل و مری بیل در دوره استوارت گرفته تا چهره های معاصری مانند لینیت یادوم-بواکیه و مونا هاتوم، صدایی دارند. با این حال، این همه تجدیدنظرطلبی نیست: ما همچنین نمایش‌های «فوق‌العاده‌ای» داریم که به افراد سرسخت از جمله ویلیام بلیک، هنری مور و ریچارد همیلتون اختصاص داده شده است. تیت هرگز قرار نبود همه را با رهانگ خود راضی کند، اما موفق شده است “غنای” دارایی های خود را با دقت فکری چشمگیر برجسته کند.

تیت بریتانیا، لندن SW1 (020-7887 8888، tate.org.uk). ورود رایگان